The writer's tag

Hier ben ik dan weer! Met een andere writer' tag omdat ik dit toch wel leuk vind om te doen. De vragen heb ik even vertaald naar het nederlands voor het gemak. Jammer genoeg weet ik niet van wie deze tag komt, dus kan ik dit ook niet even vermelden, maar hij is zeker niet door mij gemaakt. 

Wat schrijf je? 
Ik schrijf boeken, romans. Poëzie en liedjes schrijven ligt me niet echt, maar ik hou ervan om lange, ingewikkelde plots te schrijven.

Waar schrijf je het meeste over? 
Vroeger had ik op deze vraag honderd procent zeker geantwoord dat ik alleen maar romantische boeken schreef met een poging tot diepgang en een boodschap erin. Nu kan ik van mezelf zegen dat ik meerdere genres schrijf. Ik schrijf in heel uitgebreide topics en ben ook begonnen met in het fantasie genre te schrijven. Ik waag me tot het randje van criminaliteit en vermeng graag verschillende plotlijnen met elkaar.

Wat is je favoriet aspect aan schrijven?
Goh, een favoriet. Dat vind ik heel moeilijk te zeggen. Ik schrijf om zoveel redenen. Maar als ik er één moet noemen... Je mag alles zelf bepalen, uit het niets bouw je er een hele wereld mee op waar je zelf in kan ontsnappen wanneer je daarvoor kiest. Dat maakt het schrijven voor mij heel bijzonder. Het geeft mij vrijheid dingen te creëren met mijn eigen fantasie.

Wie en wat inspireerde je om te schrijven en te blijven schrijven? 
 Toen ik 12 was ben ik begonnen met schrijven door Francine Oomen haar 'hoe overleef ik-' serie. Het was heel grappig. Ik herinner mezelf zitten denken dat Roos dingen anders kon doen, dit verzinnen en er uiteindelijk een fanfiction van maken. Wat me motiveert om te blijven schrijven? Ik hou van het schrijven zelf, ik ben er graag mee bezig. Momenteel is mijn favoriete auteur Santa Montefiore, de manier waarop zij haar lezers in haar boeken trekt, dat wil ik ook bereiken... Mensen kunnen laten ontsnappen van hun lastige dag met een roman die niet alleen maar rond een liefdesverhaal draait, maar ook meer om het lijf heeft dan dat.

Wie is je favoriete personage dat jij uitgevonden hebt? 
Goh. Ik heb nu niet zoveel verhalen af gemaakt, maar ik denk dat ik toch ga voor Iliana. Iliana is puur, maar heeft haar fouten en heeft het vertrouwen verloren door dingen uit haar jeugd te achterhalen. Haar manier van denken, haar manier van naar de dingen te kijken, maakt dat ik haar een heel fijn karakter vind.

Wat is het eerste verhaal dat je schreef? 
Mijn eerste verhaal was een fanfiction van Francine Oomen over Roos die een heel andere weg in slaat dan ze het boek doet. Ik kan me niet precies meer herinneren wat er in was, maar ik weet wel nog dat ik heel hard probeerde om haar schrijfstijl na te apen.

Wat is jouw favoriet verhaal dat je geschreven hebt? 
Goh, dit vind ik een hele moeilijke. Tot nu toe heb ik twee boeken af waarover ik heel trots ben. Waaronder het verhaal dat ik hierboven beschreef... Maar ik denk dat ik toch wel ga voor deel één van mijn tweedelige fantasiereeks. Ik heb dit boek geschreven in NaNoWriMo 2015 en heb hier zoveel plezier aan beleefd alles in elkaar te stoppen, te schrijven en te zien ontplooien. Doordat het zo snel ging, kreeg ik geen tijd om over mijn schrijfstijl na te denken, wat het wel fijn maakte om er maar blijven mee door te gaan.

Heb je een schrijfschema? Schrijf je elke dag of alleen wanneer je er goed bij voelt? 
Dit jaar ging ik voor de miljoen in een jaar gaan, dus ja ik heb een schrijfschema, maar dit is flexibel. Meestal zet ik een paar dagen op voorhand in mijn hoofd vast wanneer ik zou kunnen schrijven en dan probeer ik ook wel mijn woorden te schrijven. Natuurlijk heb ik nog school, stage en andere dingen gaande, dus ik hou het ook in het oog van dag tot dag. In februari moet ik elke dag 3446 woorden schrijven, dat vereist wat planning, maar als het een dag niet goed gaat, ga ik mezelf daarvoor niet al te veel onder mijn voeten geven. Wél probeer ik iedere dag te schrijven.

Wil je ooit een boek publiceren?
Ja, ik zou toch graag verder gaan met één van mijn boeken. Ik vind het nog heel moeilijk te zeggen welke, aangezien ik nog zoveel ideeën heb en nog veel stappen te gaan heb voor ik daar effectief klaar voor ben.

Goed, dit was het voor deze update. Wees gerust om de tag over te nemen. Moest iemand het doen mag die altijd de link in de comments achterlaten, ik lees het met plezier!

2015/2016

Allereerst: voor iedereen een prettige feesten! Met de feestdagen komt ook het einde van een jaar in zicht. Daarom wilde ik deze blog wijden aan het einde van 2015 en het begin van 2016. Mét enkele goede voornemens. 

2015 was overduidelijk niet mijn jaar. Ik moet zeggen dat we diegene daarboven (als die daar al is) toch wel iets heel ergs moeten misdaan hebben. Mijn mama en ons gezin hebben een lange strijd gestreden tegen een tumor, en die op 11 december dan ook verloren. Al vanaf februari was het duidelijk dat ze geen kans meer maakte. Een kwaadaardige hersentumor was het verdikt. Het gemis is groot, maar ik ben van plan haar trots te maken. 

Deels ben ik daarom ook blij dat het jaar voorbij is, maar dat maakt het gemis natuurlijk niet minder. Wensen dat 2016 een beter jaar zal worden, is een beetje dubbel, want hoe kan je zoiets wensen na zo'n rollercoaster? Beter zal nooit goed betekenen. 

Maar, ik ben niet van plan om bij de pakken te blijven zitten, want dat zou ze niet gewenst hebben, daarom ga ik toch wel een beetje aan nieuwjaar doen en mij wel een paar voornemens opleggen. Voornemens die realistisch zijn, dus niet de "ik ga aan sport doen-" voornemens. Want daar hou ik me persoonlijk toch niet aan. 

Nee. Allereerst ga ik voor mijn rijbewijs gaan, want mijn voorlopig vervalt in maart en ik wil mijn vrijheid toch wel hebben, ondanks mijn grote angst. Ten tweede ga ik afstuderen, eindelijk. En ten derde ga ik mij toch echt wel eens aan mijn lactosevrij dieet houden, want ik doe mezelf geen goed door het niet te doen. 

Wat ga ik op schrijfgerelateerde dingen doen? Dit jaar ga ik voor een miljoen in een jaar. God waar ben ik aan begonnen? Maar ik heb ondervonden dat mezelf doelen opleggen, me echt wel helpt. Het gaat niet altijd vlot met schrijven, maar ik wil dit wel eens proberen. Als sommige mensen 1 miljoen op een maand schrijven, dan moet ik dit toch ook wel kunnen op een jaar? 

Dit was een meer persoonlijke blog, maar ik vond dat jullie toch een beetje het recht hadden om te weten waarom ik zo vaak van de wereld ben verdwenen. 

Ik wens jullie allemaal een fijne feesten toe en laat maar weten als jullie ook goede voornemens hebben! 

NaNoWriMo Tag

Oké, ik ben bijna een maand niet op mijn blog geweest. Waarom niet? Nee, ik was het hier niet vergeten, maar tussen de dagen van mijn blogpost en één november kwam ik op het geweldige idee dat ik 200 000 woorden wilde schrijven. Dit heeft héél veel tijd van de maand november in beslag genomen, maar tot nu toe ben ik goed onderweg.

Daarom wil ik toch met jullie eens door de NaNoWriMo tag gaan. Deze tag is begonnen bij Kristina Horner, wie je kunt vinden op youtube. De vragen komen oorspronkelijk uit het Engels en ik verkies er voor om dit toch zo te laten.

How many times have you done NaNoWriMo?

Dit is nu mijn vijfde jaar dat ik NaNo doe. Ik verloor slechts één van hen door schoolwerk dat meer naar de voorgrond drong.

How did you first find out about NaNoWriMo?

Ik ontdekte NaNo door een schrijfforum waarop ik vijf jaar geleden heel actief was. Daar schreef ik fanfiction over Simple Plan. Enkele andere schrijvers deden dit ook en één daarvan vernoemde NaNoWriMo. Ik vond het wel een leuke uitdaging en met één blik op de site was alles zeer snel duidelijk.

What was the name of the first novel you attempted with NaNo?

De titel van mijn eerste NaNo was True Love. Ik ben niet trots op dit verhaal en de titel past niet eens bij het verhaal zelf, want zo’n True Love was het niet echt.

Give us a 1 sentence summary of what you’re writing this year.

In één zin? Oei. Da’s moeilijk.

Mijn verhaal gaat over Elena die in haar eigen verhaal valt zonder zich iets te herinneren van het geschrevene zelf, zij valt in de voeten van één van haar personages en dient zo een grote schakel in het conflict te spelen.

What’s the best writing advice you’ve ever been given?

Ik heb heel veel schrijfadvies gelezen, maar het beste vind ik toch nog steeds dat je voor jezelf moet schrijven. Je moet het zelf leuk vinden, want hoe verwacht je dat lezers het leuk vinden als jij het niet eens leuk vind?

En dan is er ook nog eens een quote uit “on writing” van Stephen King die wel mijn ogen heeft opengedaan een jaar geleden. Hij gaat als volgt:

“There is a muse, but he’s not going to come fluttering down into your writing room and scatter creative fairy-dust all over your typewriter or computer. He lives in the ground. He’s a basement kind of guy. You have to descend to his level, and once you get down there you have to furnish an apartment for him to live in. You have to do all the grunt labor, in other words, while the muse sits and smokes cigars and admires his bowling trophies and pretends to ignore you. Do you think it’s fair? I think it’s fair. He may not be much to look at, that muse-guy, and he may not be much of a conversationalist, but he’s got inspiration. It’s right that you should do all the work and burn all the mid-night oil, because the guy with the cigar and the little wings has got a bag of magic. There’s stuff in there that can change your life. Believe me, I know.”

Did you ever take a year off from NaNo? Why?

Nee. NaNo is een werkelijke traditie geworden die ik niet zou willen missen.

What's your biggest inspiration when figuring out what to write?

Ik krijg inspiratie van verschillende plaatsen. Dingen die ik op televisie zie, gesprekken die ik opvang, prenten die ik zie, hersenspinsels als gevolg van een gesprek. Toch heb ik de laatste tijd de meeste inspiratie uit muziek gehaald.

Over het algemeen krijg ik eerst een zeker gevoel bij een lied en na een tijd begin ik er dingen bij te fantaseren, tot er een kort plot ontstaat waar ik langzaam aan kan gaan bouwen.

Read us the first sentence from one of your novels.

Dit is de eerste zin van mijn eerste boek deze November:

Het stof dwarrelde van het boek dat ze opraapte uit het schap.

Why do you love writing?

Ik hou om vele redenen van het schrijven. Schrijven geeft mij ontzettend veel voldoening. Het is iets waar ik mezelf in kan genieten, maar waar ik ook zie dat ik iets kan bereiken als ik het wil. Het brengt me naar een andere wereld. Ik hou van het creëren van woorden, gevoel, emotie. 

NaNoWriMo

Allereerst wil ik zeggen dat deze blog inderdaad een aantal weken heb laten liggen. Waarom? Omdat ik nog wat aan het uitzoeken was welke kant ik er nu eigenlijk mee op wilde. Ja, hij gaat over schrijven en kleuren gaan. Voornamelijk over schrijven, maar af en toe tussendoor zal er wel eens een boekreview tussen zitten ook.

 

Waar wil ik het vandaag met jullie over hebben? NaNoWriMo. National Novel Writing Month. Dit werelds schrijfevenement vindt plaats ieder jaar in November. Hierbij groepen alle schrijvers via internet samen om elk 50 000 woorden te schrijven in één maand. Makkelijk? Nee. Leuk, ja?

Ik heb Nano ongeveer zes jaar geleden ontdekt, ná november. Dus ik moest een heel lang jaar wachten alvorens ik kon mee doen. Want komaan. Hoe leuk is het niet om jezelf uit te dagen. Toen ik eraan begon leken het immens veel woorden. Ik zat nog in de middelbare school, had immens veel tijd, maar was nog héél jong in mijn schrijven. Dat jaar heb ik NaNoWriMo gehaald, maar het boek zal nooit meer uit mijn archief raken. 

Het boek was geschreven zonder enig idee waar ik heen wilde, enkel een begin plot en dat was het. Toch ben ik trots dat ik het gehaald heb, want tja, zoveel woorden zijn beter dan geen? Oké, nu doe ik er wel niets mee, maar toch. Het jaar daarna had ik dan ook beslist dat ik ook wat meer zou letten op mijn verhaal zelf, de plotlijn de personages, etc.. 

Slechts één jaar heb ik ondertussen verloren, maar zelfs van dat jaar heb ik geen spijt, want ik heb elke november al nieuwe dingen geleerd over mijn schrijven, mijn schrijfstijl en mijn werkmethodes. 

Dit jaar ga ik voor de 100 000 woorden. Ja, ik ga overachieving. Ik kijk er zeer naar uit en binnenkort komt er zeker een post over het verhaal waar ik gedurende deze maand aan zal werken. 

Doe jij mee met NaNoWriMo? 

Ideeën

Na de inspiratie volgt vaak een idee. Een idee over een personage, een idee over een plot. Je kan het zo breed zien als je het hebben wilt. Maar er zal een idee zijn. 

Van daaruit kunnen we makkelijk verder gaan. Dit is onze basis en vaak wat ons motiveert voor het verhaal. Schrijf dit eerste idee zeker op, want wanneer de moed laag zit, kan het best helpen om nog eens terug te gaan naar de eerste moment dat je het idee kreeg. 

In mijn geval hangt het heel erg af wat de aard van het idee is, hoe ik verder ga. Mijn laatste idee kwam door een liedje. Ik had het al een tijd op repeat staan, omdat er wel iets begon te broeien en plots kreeg ik daar een vaag idee bij. Natuurlijk verwees mijn brein mij meteen naar een film die er dicht aan leunde, maar het gaf me wel een betere visualisering. 

Goed, nee, ik heb geen film na gedaan, maar het hoofdpersonage heeft waarschijnlijk wel delen van dat hoofdpersonage weg. Delen. Daarom geen gehele stukken. De twee personages - het mijne en dat uit de film - hebben ook een totaal andere achtergrond. Eigenlijk, nu ik erover nadenk, lijken de film en mijn verhaal helemaal niet op elkaar. Het was gewoon een héél leuke verwijzing. 

Nadat ik dat bepaald had, ben ik alles in een document beginnen typen en zo een samenvatting beginnen maken van de beelden in mijn hoofd, wat mij bracht tot een A4 of iets meer in word. Alle gebeurtenissen, belangrijke ontmoetingen, hoofdpunten staan in de tekst vermeld. 

Meestal is dit het punt dat ik het even laat rusten. Mijn hoofd heeft tijd nodig om zich rond het idee te wikkelen om verder te kunnen met zaken als titel en personageontwikkeling. Dus hier hou ik vaak een pauze. Dit kan gaan van een kwartier tot een paar dagen. 

De titel bedacht ik door vanalle dingen samen te zetten, te kijken naar het geheel en wat ik wilde overbrengen. Ondanks dat alles nog niet vast staat, wil ik de titel wel vanaf de eerste keer "oké" hebben, omdat ik weet dat ik het later héél moeilijk vind om van titel te veranderen. Naar mijn gevoel past er daarna niets anders meer. 

Samen met de titel komen dan ook de cover, want ik vind het fijn om ook de foto vooraan te zien en daarbij is het een leuke bezigheid voor je verhaal. Ook een goede manier om jezelf te laten weg dobberen en jezelf te vinden in het begrip: procratination. Want ja, wie vind platen met kleine kittens nu niet schattig? 

Goed, na deze stap is het afhankelijk of het een verhaal is dat een outline nodig heeft of niet. Momenteel is één van mijn drie - ja ondertussen drie - verhalen volledig beschreven, scène per scène. De andere twee ben ik gewoon beginnen schrijven. Op termijn wil ik één van hen ook wat meer een outline geven, aangezien het met school niet makkelijk is zomaar bij te houden. 

En na de outline, komt natuurlijk het schrijven. Een idee is volledig uitgewerkt. Dit is mijn proces als het gaat om een idee krijgen en wat er daaruit voort komt. Later laat ik jullie graag een blik dieper in mijn proces zien. Wat doen jullie als jullie een idee hebben? 

Inspiratie

Inspiratie.

Het is een veel besproken woord en over geheel het internet staat verspreid hoe je aan inspiratie komt. Het is iets onvoorspelbaar, ongrijpbaar. We krijgen het niet als we er zomaar naar vragen en eens lief naar de lucht kijken, dat is al duidelijk.

Hoe raak je nu aan inspiratie? Daarvoor bekijk ik even de bekende quote van Pablo Picasso. “Inspiration exists, but it has to find you working.”. De ene schrijver gaat je tips geven om gewoon voor je laptop te zitten en te schrijven, de andere roept luid dat hij/zij alleen maar kan schrijven wanneer de inspiratie naar hem toe komt.

Wat is nu juist? Niets is juist of fout. Als schrijver moet je zelf aanvoelen wat jou goed ligt. Het is een zoektocht en nog een moeilijke ook. Ik heb jaren gestruikeld over het feit hoe en wanneer ik het best schrijf, van schrijfplaats veranderd, niet geschreven, gedwongen geschreven. Ik moet zeggen, het heeft mij ontzettend veel frustraties opgeleverd en soms kan ik nog steeds mijn hoofd tegen de muur bonken.

In mijn zoektocht naar de juiste manier heb ik veel geprobeerd. In eerste instantie schreef ik alleen wanneer ik inspiratie had. Als ik inspiratie had, kon ik uren achter mijn computer zitten tot mijn vingers er kramp van kregen, maar andere dagen schreef ik geen woord. Als ik nog twaalf tot vijftien was, vond ik dit geen probleem, maar naarmate ik ouder werd, wilde ik ook écht meer gaan schrijven.

Dus ben ik me de volgende twee tot drie jaar beginnen verplichten te schrijven. Ook al had ik totaal geen idee wat ik eigenlijk wilde schrijven. Ik was een pantser maar na hoofdstuk drie begon ik steevast aan een nieuw verhaal. Niet de juiste manier dus.

Nu probeer ik elke dag te schrijven, al is het elke dag een zin. Laatst liep ik alweer vast, deze keer weliswaar bij hoofdstuk acht, maar toch. Gefrustreerd als ik was ben ik naar methoden beginnen zoeken, hoe andere schrijvers plotten, enzovoort. Tot nu toe was ik een pantser die een beetje op papier had staan over haar personages en een vage samenvatting van de verhaallijn.

Die methode heb ik volledig omgeslagen en momenteel heb ik allemaal notecards, zowel op scrivener als in het echt, met scenes en hoofdstukken, mooi verdeeld. Wat ik vooral heb gemerkt tijdens het plotten was dat hoe meer ik ermee bezig was, dingen op zocht, hoe meer ideeën ik vond. Ik ratelde tegen mijn vriend, die me dan ook met plezier zijn kant deed, hoe hij het zou willen lezen, wat bij mij dan ook voor nieuwe ideeën vormde.

Kortom, ik sta achter Pablo Picasso. Natuurlijk heeft iedereen zijn eigen manier en lukt het voor jou beter als je enkel schrijft wanneer je ideeën hebt? Ik oordeel niet. Maar voor mij ben ik het eens dat ik aan het werk moet zijn met mijn verhaal. Dagelijks probeer ik aan mijn verhaal te schrijven, ook al zit ik in een moeilijk hoofdstuk en wil ik liever aan dat glimmend nieuw idee beginnen dat zich in mijn hoofd vormt doordat ik op reis ben.

Ik hoop dat ik jullie kunnen helpen heb met mijn ervaring te delen. Heb jij een andere ervaring, of wil je ze ook delen? Plaats maar in de commentaren, want ik ben nieuwsgierig!

Tot volgende week.

Kennismaking

Allereerst, welkom!

Spannend, de eerste post. Laten we maar beginnen met een kleine kennismaking. Deze blog zal vooral gaan over schrijven en over kleuren. Ik deel tips uit over schrijven, mijn mening, maar ik wil nu ook al zeggen dat mijn mening geen wet is. Iedereen heeft daarbij een eigen werkwijze. Werkt het niet voor jou? Dan kan je gerust de blogpost overslaan en overgaan naar de volgende!

Schrijven doe ik al sinds mijn elf. Ik ben begonnen met schrijven door de "hoe overleef ik serie" van Francine Oomen. Fanfiction, dat schreef ik, maar ik wist nog niet zo veel van schrijven en was ervan overtuigd dat ik een origineel verhaal schreef. Was ik daar even fout in. Het waren foute aftreksels van de serie met andere personages, maar wel een gelijklopende plotlijn.

Deze verhalen schreef ik toen ook met de hand op een cursusblad. Ik was nog niet zo kieskeurig en deed maar wat, tot ik ben begonnen met schrijftips op te zoeken, waardoor ik langzaamaan wat beter werd. Nu heb ik een volledige dikke map met verhalen, ze puilt uit, eerlijk waar. De verhalen zijn flauwe beginsels, zelfs niet af, maar het is leuk om terug te zien wanneer ik even de moed in het schrijven mis.

Na veel pijn in mijn hand was ik het dan toch zat om op papier te schrijven, waardoor ik ben overgegaan op word. Mijn schrijfstijl was nog niet goed, maar ik wilde het wel posten. Het was het beste wat ik ooit heb gedaan. Door op fora te posten ben ik gegroeid in mijn schrijven, leerde ik begrippen kennen waar ik anders vast niet van had gehoord.

Tussen mijn vijftien en mijn achttien had ik mijn periodes van fanfiction tot origineel, maar ik werkte nooit iets af. Het was alleen maar voor het plezier en het deed me ook niet zoveel, tot ik op mijn achttien toch de behoefte begon te voelen dingen af te werken, serieuzer aan de slag te gaan met schrijven.

Sinds twee jaar schrijf ik serieus aan originelen, werk ik ideeën een stuk uit en probeer ik mezelf een stap verder te krijgen. Je stopt nooit met leren als je schrijft. Je leert door te lezen, met andere schrijvers te praten, om je heen te kijken én je eigen zintuigen te gebruiken.

Waar ben ik momenteel aan bezig? Ik heb een lopend verhaal, wat momenteel 10 000 woorden telt en ik heb een verhaal wat ik serieus aan het herschrijven ben.

Aangenaam!